Swifterband

Het nuttige met het aangename verenigen. Dat deden wij toen we deze week naar Swifterband gingen om iets op te halen. Swifterband ligt even over de dijk Enkhuizen Lelystad. We namen Belle mee en op Google maps vonden we het Swifterbos.

Aan de bosweg is de ingang en kun je kiezen tussen twee routes. Wij namen die van 3,5 kilometer. Deze tijd van het jaar staat er enorm veel daslook. Het is een beschermde plant maar als je hier en daar die enorme aantallen ziet vraag je je af of het nodig is. Dat is een medicinaal plantje. Heilzaam voor de huid en de bloeddruk onder andere. En heel smakelijk. Ik maakte er al eens kruidenboter van en het is heerlijk door de sla. Zowel het blad als de bolletjes zijn eetbaar.

Het was zonnig en warm. De vogels zongen zo luid dat het leek of ze het hele land wilden overstemmen. Liefde in ruil voor negatieve trillingen. En hoewel ik de laatste tijd redelijk somber ben dacht ik: vind ik nu een klaver vier, laat ik m staan. Voor iemand die het geluk meer nodig heeft. Das bijzonder. Dat gevoel. Naar het onderstaande filmpje moet je vooral luisteren.

Kleine rondjes ook heilzaam. Vooroever-Medemblik centrum

Elke dag wandelen wij met Belle, onze hond. Dat zijn leuke tochtjes van soms 4 a 5 kilometer. Deze is aan te raden. Vooral omdat je vanuit de natuur binnen een half uurtje in een leuk stadje bent.

Wildrijk/ St. Maarten aan zee

We liepen met zijn vijven en twee honden. Eerst namen we het oude landgoed Wildrijk. Dat staat vol met boshyacinten, waardoor het bos een blauwe gloed krijgt. We waren net iets te vroeg. Veel hyacinten waren nog niet uitgekomen. Maar de vele tulpenvelden die wij onderweg en ook hier zagen, maakten veel goed.

Bij het strandpaviljoen van St. Maartenszee dronken we koffie, geserveerd met appel-kruimeltaart. 

Vanaf het paviljoen liepen we naar rechts over het strand en de volgende opgang weer naar boven.

Door de duinen terug. Het was heerlijk weer.

Hoewel we maar 7.8 kilometer liepen, ervoeren wij het als langer. Dat komt waarschijnlijk door de oneffen grond van het bos en het strand. Misschien iets om rekening mee te houden als je niet zo goed ter been bent.

Groet-Schoorl-Scorlewald

27 maart 2014

Prachtig weer. We dronken koffie bij Anneke in Groet en besloten ter plekke de route om te gooien. Binnen door de bossen naar Scorlewald (antroposofische zorginstelling) om daar te lunchen.
Terug door de landerijen. Pittig stukje waardoor we wat later aankwamen dan gepland. Ik heb getracht de route ongeveer te tekenen via onderstaand kaartje:

We aten in Kardeis, de lunchroom van het centrum. Hier aten we heerlijk. Biologisch brood en kaas en heerlijke groentensoep. Koffie en walnotengebak toe. En zulke lekkere speculaasjes. Van die speculaasjes die je bij de bakker kunt krijgen rond sinterklaas en dan niet meer.. In het bijzondere winkeltje dus zo'n pakje gekocht en een stukje walnoten/fenegriekkaas. Maar het gaat natuurlijk over het wandelen. Dit was slechts een heerlijke bijkomstigheid.

Voldaan vervolgden we onze tocht die nog anderhalf uur duurde. Allemaal een lekker kleurtje gekregen en erg genoten van deze dag.

En we kwamen geen brons tegen

Rondje West Wieringen 13 februari

13 februari. Rondje Wieringen West.
Het weer zat niet echt mee, maar het was droog. We wandelden met een grote groep en drie honden!
Eerst koffie gedronken bij Geertje. Bij het haventje een lunch. Was lekker

Woeste wandeling Grote Keeten Callantsoog

Op 15 februari 2014 woedde er een enorme storm. Windkracht 10 met zware windstoten tot 120 kilometer per uur. En toch gingen we met zijn vieren en twee honden wandelen. Vanaf Grote Keeten liepen wij naar Callantsoog met wind tegen. Af en toe krachtzetten, dus. Maar we trotseerden m en het was geweldig. Op het strand aten we bij Woest. Heerlijk broodje. 

Met de wind in de rug werden we naar paal 10 geblazen. De opgang naar Grote Keeten

Het Twiske en verhalen van ver en dichtbij

Vandaag liepen we in het Twiske, waar we na een gezellige omweg terecht kwamen. We planden om de groene route te doen, dat werd de gele, toen weer de groene en daarna onze eigen versie. Het was een mooie wandeling. Prachtige zon, Belle mee. Door weiden en bos en over bruggen die niet door Belle te nemen waren vanwege rasters. Maar dat gaf niet, want vrolijk zwom ze naar de overzij waar een deel van de wandelaars haar opwachtten. 

De kudde schotse hooglanders passeerden we in de verte. Dat vond ik niet zo erg, want je weet maar nooit wat ze gaan doen. Daarom moet je altijd minstens 25 meter afstand houden. Maar hoe kan dat in smal gebied?

We waren met zijn vieren en spraken over de diepere zaken van het leven en vertelden verhalen van ver en dichtbij. Dat was louterend. En cirkels, we spraken ook over cirkels. Die steeds terugkeren in je leven. En die overal zijn. Waar mensen van vroeger en nu mee werken door bijvoorbeeld het tekenen van mandala's of het leggen van medicijnwielen. Zo worden we steeds weer wat wijzer. Door te wandelen en elkaar onze verhalen te vertellen. Dat is zo nu en dan een prettige bijkomstigheid.

Soms maak ik zomaar een foto in de ruimte of naar de zon, zonder dat ik kijk wat ik doe. En wat zie ik daar? Een prachtige Orb. Even vergroten:

Wat iedereen er ook van vindt, of het nu een natuurlijk verschijnsel is, een vuiltje op de camera, een elf of een engel, ik vind m prachtig. Mooie kleuren die rechtstreeks van boven lijken te komen. En dat in het licht van onze verhalen..