maandag 3 februari 2014

Het Twiske en verhalen van ver en dichtbij


Vandaag liepen we in het Twiske, waar we na een gezellige omweg terecht kwamen. We planden om de groene route te doen, dat werd de gele, toen weer de groene en daarna onze eigen versie. Het was een mooie wandeling. Prachtige zon, Belle mee. Door weiden en bos en over bruggen die niet door Belle te nemen waren vanwege rasters. Maar dat gaf niet, want vrolijk zwom ze naar de overzij waar een deel van de wandelaars haar opwachtten. 





De kudde schotse hooglanders passeerden we in de verte. Dat vond ik niet zo erg, want je weet maar nooit wat ze gaan doen. Daarom moet je altijd minstens 25 meter afstand houden. Maar hoe kan dat in smal gebied?




We waren met zijn vieren en spraken over de diepere zaken van het leven en vertelden verhalen van ver en dichtbij. Dat was louterend. En cirkels, we spraken ook over cirkels. Die steeds terugkeren in je leven. En die overal zijn. Waar mensen van vroeger en nu mee werken door bijvoorbeeld het tekenen van mandala's of het leggen van medicijnwielen. Zo worden we steeds weer wat wijzer. Door te wandelen en elkaar onze verhalen te vertellen. Dat is zo nu en dan een prettige bijkomstigheid.


Soms maak ik zomaar een foto in de ruimte of naar de zon, zonder dat ik kijk wat ik doe. En wat zie ik daar? Een prachtige Orb. Even vergroten:


Wat iedereen er ook van vindt, of het nu een natuurlijk verschijnsel is, een vuiltje op de camera, een elf of een engel, ik vind m prachtig. Mooie kleuren die rechtstreeks van boven lijken te komen. En dat in het licht van onze verhalen..


Geen opmerkingen:

Een reactie posten