We liepen met zijn vijven en twee honden. Eerst namen we het oude landgoed Wildrijk. Dat staat vol met boshyacinten, waardoor het bos een blauwe gloed krijgt. We waren net iets te vroeg. Veel hyacinten waren nog niet uitgekomen. Maar de vele tulpenvelden die wij onderweg en ook hier zagen, maakten veel goed.
Bij het strandpaviljoen van St. Maartenszee dronken we koffie, geserveerd met appel-kruimeltaart.
Vanaf het paviljoen liepen we naar rechts over het strand en de volgende opgang weer naar boven.
Door de duinen terug. Het was heerlijk weer.
Hoewel we maar 7.8 kilometer liepen, ervoeren wij het als langer. Dat komt waarschijnlijk door de oneffen grond van het bos en het strand. Misschien iets om rekening mee te houden als je niet zo goed ter been bent.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten